در 8 نوامبر 1895،ویلهلم کنراد رونتگن،در حالیکه مشغول تحقیق پیرامون خواص پرتو های کاتدی(همان الکترون ها) بود،به صورت کاملا اتفاقی ،متوجه نوعی پرتو در لامپ کاتدی شد که آن را پرتو ی مجهول یا پرتو x نامید که بعد ها به یاد رونتگن،به آن پرتو رونتگن نیز گفته شد. رونتگن تا 28 دسامبر 1895 خواص این اشعه را به طور کامل بررسی کرد و در مقاله ای دست نویس نتیجه ی آزمایشات خود را بیان کرد.نظر به برجسته بودن مقاله ی علمی او،اولین جایزه نوبل فیزیک در سال 1901 به ویلهلم کنراد رونتگن اعطا گردید.